بیوگرافی مختصر ازوپ و حقایق جالبزندگی افسانه نویس یونان باستان در این مقاله شرح داده شده است. داستان کوتاهدرباره Aesop به شما کمک می کند تا چیزهای جالب زیادی در مورد این شخصیت بیاموزید.

بیوگرافی ازوپ برای کودکان

به طور قابل اعتماد شناخته شده است که شخصیت یونان باستان در اواسط قرن ششم زندگی می کرد. این تمام چیزی است که می توان با قطعیت گفت. بقیه داستان و حدس است. تاریخ اطلاعاتی در مورد زندگی او حفظ نکرده است. بخش‌هایی از اطلاعات را می‌توان در هرودوت یافت. مورخ ادعا می کند که ازوپ به عنوان برده اربابی به نام ایادمون که در جزیره ساموس زندگی می کرد، خدمت می کرد. افسانه‌نویس به‌عنوان کارگری سرسخت شناخته می‌شد و اغلب جوک‌های پوچ می‌کرد که بقیه بردگان را سرگرم می‌کرد. ابتدا مالک از رفتار او عصبانی شد، اما به زودی متوجه شد که کارگرش ذهن فوق العاده ای دارد و او را آزاد کرد. این تمام چیزی است که می توانیم از آثار هرودوت در مورد این مرد بیاموزیم.

اطلاعات بیشتری را می توان از آثار مورخ هراکلیتوس پونتوسی استخراج کرد. اطلاعات دیگری را نشان می دهد. هراکلیتوس پونتوسی مدعی است که زادگاه ازوپ تراکیه بوده است. اولین مالک آن زانتوس بود، او یک فیلسوف بود. اما ازوپ بسیار باهوش تر از زانتوس بود. مدام به سخنان حکیمانه استاد و فلسفه او می خندید. و غلام خود را آزاد کرد.

چیزی بیشتر از زندگی او در دست نیست. در مورد مرگ او فقط افسانه ای وجود دارد و مجموعه ای از افسانه ها باقی مانده است.

افسانه مرگ او چنین می گوید. یک روز، کرزوس حاکم، ازوپ را به دلفی می فرستد. دلیل این اقدام مشخص نیست. با رسیدن به شهر، طبق معمول، افسانه نویس شروع به آموزش به ساکنان دلفی کرد. آنها از رفتار او بسیار خشمگین شدند و به این فکر کردند که چگونه از ازوپ انتقام بگیرند. و آنها به یک ایده رسیدند: آنها یک فنجان از یک معبد محلی را در کوله پشتی او انداختند و به کشیش اطلاع دادند که داستان نویس یک دزد است. مهم نیست که ازوپ چقدر تلاش کرد تا ثابت کند بی گناه است، همه چیز بیهوده بود. او را به اعدام محکوم کردند: او را روی سنگی سنگین آوردند و مجبور کردند از روی آن بپرد. اینگونه بود که افسانه نویس یونان باستان سفر خود را به طرزی پوچ به پایان رساند.

مجموعه ای از افسانه های ازوپ تا به امروز باقی مانده است. اما نکته جالب این است که در قرون وسطی تدوین شده است. بنابراین، نمی توان با اطمینان گفت که این میراث واقعی افسانه نویس یونان باستان است.

• افسانه های ازوپ پیچ و تاب خاص خود را دارند. آنها بر اساس یک افسانه عامیانه با سابقه طولانی ساخته شده اند. آنها صحنه های زندگی روزمره را ارائه می دهند.
• آثار او اغلب در معرض تحریف بودند. ابتدا توسط فادروس افسانه‌نویس رومی، سپس توسط نویسنده یونانی بابری و لافونتین، دیمیتریف، ایزمایلوف بازگو شد.
• ازوپ اغلب به صورت پیرمردی قوزدار و کوتاه قد به تصویر کشیده می شد که با لب صحبت می کرد. شایعه شده بود که ظاهر زننده ای دارد.
• او بنیانگذار ژانر افسانه و زبان هنری تمثیل ها است که به نام او - زبان ازوپیایی - نامگذاری شده است.
• افسانه های ازوپ که حدود 400 مورد از آنها باقی مانده است، کارکرد خاصی دارند. آنها شنونده را به تفکر وا می دارند.

یک دانش آموز کلاس پنجم می تواند در یک درس ادبیات پیامی در مورد ازوپ ارائه دهد.

یونانی قدیم Αἴσωπος

شاعر و افسانه نویس افسانه ای یونان باستان

حدود 600 سال قبل از میلاد

بیوگرافی کوتاه

- افسانه نویس نیمه اسطوره ای یونان باستان که در قرن 6 قبل از میلاد می زیسته است. ه. او را بنیانگذار ژانر افسانه می دانند. شیوه تمثیلی بیان افکار که تا امروز به کار می رود به نام او - زبان ازوپی - نامگذاری شده است.

امروزه به طور قطع مشخص نیست که آیا چنین نویسنده ای از افسانه ها واقعاً وجود داشته است یا اینکه آنها متعلق به افراد مختلفی هستند و تصویر ازوپ یک تصویر جمعی است. اطلاعات مربوط به زندگی نامه او اغلب متناقض و از نظر تاریخی تایید نشده است. ازوپ اولین بار توسط هرودوت ذکر شده است. طبق نسخه او، ازوپ به عنوان برده خدمت می کرد و ارباب او یک ایادمون از جزیره ساموس بود که بعداً به او آزادی داد. او در زمان سلطنت آماسیس پادشاه مصر زندگی می کرد، یعنی. در 570-526 قبل از میلاد مسیح ه. دلفیان او را کشتند، که بعداً فرزندان ایادمون باج گرفتند.

سنت فریجیا (آسیای صغیر) را موطن ازوپ می نامد. بر اساس برخی منابع، ازوپ در دربار کرزوس پادشاه لیدیه بود. قرن‌ها بعد، هراکلیدس از پونتوس منشأ ازوپ را از تراکیه نسبت داد و از زانتوس خاصی به عنوان اولین استاد خود نام برد. در عین حال، این اطلاعات نتیجه گیری خود نویسنده بر اساس داده های هرودوت است. در "زنبورهای" آریستوفان می توانید اطلاعاتی در مورد شرایط مرگ او پیدا کنید. در مورد اتهام دروغین دزدی اموال از معبد دلفی و در مورد افسانه "درباره سوسک و عقاب" که گفته می شود ازوپ قبل از مرگش گفته است. در قرنی دیگر، اظهارات شخصیت های کمدی به عنوان یک واقعیت تاریخی تلقی می شود. در پایان قرن چهارم. الکسید کمدین، که کمدی «ازوپ» به قلم او تعلق داشت، از درگیری خود با هفت مرد خردمند و رابطه اش با کرزوس پادشاه صحبت می کند. در لیسیپوس، که در همان زمان زندگی می کرد، ازوپ قبلاً ریاست این گروه باشکوه را بر عهده دارد.

طرح اصلی زندگی نامه ازوپ در اواخر قرن چهارم قبل از میلاد بوجود آمد. ه. و در چندین نسخه از "زندگی ازوپ" که به زبان عامیانه نوشته شده بود، تجسم یافت. اگر نویسندگان اولیه در مورد ویژگی های ظاهر افسانه نویس چیزی نگفته اند ، در "بیوگرافی" ازوپ به عنوان یک عجایب قوزدار ظاهر می شود ، اما در عین حال یک باهوش و حکیم بزرگ است که می تواند به راحتی صاحب و نمایندگان را فریب دهد. طبقه بالا حتی در این نسخه به افسانه های ازوپ اشاره ای نشده است.

اگر در دنیای باستاندر آن زمان در قرن شانزدهم هیچ کس در مورد تاریخی بودن شخصیت افسانه نویس تردید نکرد. لوتر اولین کسی بود که بحث را در این مورد آغاز کرد. تعدادی از محققان در قرن 18 و 19. درباره ماهیت افسانه ای و افسانه ای تصویر صحبت کرد. در قرن 20، نظرات تقسیم شد. برخی از نویسندگان استدلال کرده اند که نمونه اولیه تاریخی ازوپ ممکن است وجود داشته باشد.

به هر حال، ازوپ را نویسنده بیش از چهارصد افسانه به نثر می دانند. به احتمال زیاد، آنها برای مدت طولانی به صورت خوراکی منتقل می شدند. در قرون IV-III. قبل از میلاد مسیح ه. 10 کتاب افسانه توسط دمتریوس تالس گردآوری شد، اما پس از قرن نهم. n ه. این طاق گم شد پس از آن، افسانه های ازوپ توسط نویسندگان دیگر (Phaedrus، Flavius ​​Avianus) به لاتین ترجمه شد. نام بابریوس در تاریخ ماندگار شد که با وام گرفتن داستان هایی از ازوپ، آنها را به زبان یونانی در قالب شاعرانه ارائه کرد. افسانه های ازوپ، که شخصیت های اصلی آن در اکثر موارد حیوانات بودند، به منبعی غنی برای وام گرفتن توطئه های داستان نویسان دوره های بعدی تبدیل شدند. به طور خاص، آنها به عنوان منابع الهام برای J. Lafontaine، G. Lessing، I. A. Krylov خدمت کردند.

بیوگرافی از ویکی پدیا

شرح حال در سنت باستانی

نمی توان گفت که آیا او یک شخصیت تاریخی بود یا خیر. اولین بار هرودوت از او یاد کرده است که گزارش می دهد (دوم، 134) که ازوپ برده یادمونی از جزیره ساموس بود، سپس آزاد شد، در زمان آماسیس پادشاه مصر (570-526 قبل از میلاد) زندگی می کرد. توسط دلفی ها کشته شد. برای مرگ او، دلفی به فرزندان ایادمون باج داد.

بیش از صد سال بعد، هراکلیدس از پونتوس می نویسد که ازوپ از تراکیه آمد، معاصر فرسیدس بود و اولین استاد او زانتوس نام داشت. اما این داده ها از داستان قبلی هرودوت از طریق استنباط های غیر قابل اعتماد استخراج شده است (برای مثال، تراکیه به عنوان زادگاه ازوپ از این واقعیت الهام گرفته شده است که هرودوت از ازوپ در ارتباط با هتروا رودوپیس تراسیایی، که برده ایادمون نیز بود، یاد می کند). آریستوفان ("زنبورها") قبلاً جزئیاتی در مورد مرگ ازوپ ارائه می دهد - موتیف سرگردان یک فنجان کاشته شده که دلیل اتهام او بود و افسانه عقاب و سوسک که قبل از مرگش گفت. یک قرن بعد، این بیانیه قهرمانان آریستوفان به عنوان تکرار می شود واقعیت تاریخی. افلاطون کمدین (اواخر قرن پنجم) قبلاً به تناسخ پس از مرگ روح ازوپ اشاره می کند. کمدین الکسیس (اواخر قرن چهارم)، که کمدی «ازوپ» را نوشت، قهرمان خود را در برابر سولون قرار می دهد، یعنی او قبلاً افسانه ازوپ را در چرخه افسانه های مربوط به هفت مرد خردمند و پادشاه کرزوس در هم می آمیزد. لیسیپوس معاصر او نیز این نسخه را می دانست و ازوپ را در رأس هفت مرد خردمند به تصویر می کشید. برده داری در زانتوس، ارتباط با هفت حکیم، مرگ بر اثر خیانت کاهنان دلفی - همه این انگیزه ها به پیوندهایی در افسانه بعدی ازوپیایی تبدیل شدند، که هسته اصلی آن در پایان قرن چهارم شکل گرفت. قبل از میلاد مسیح ه.

مهم ترین یادگار این سنت، رمان عتیقه متاخر (به یونانی) معروف به زندگی ازوپ بود. این رمان در چندین نسخه باقی مانده است: قدیمی ترین قطعات آن بر روی پاپیروس به قرن دوم باز می گردد. n ه. در اروپا از قرن یازدهم. نسخه بیزانسی زندگینامه وارد گردش شد.

در بیوگرافی، بدشکلی ازوپ (که توسط نویسندگان اولیه ذکر نشده است) نقش مهمی را ایفا می کند (مکانی کلیشه ای مرتبط با بردگان) به جای تراکیه به عنوان یک حکیم و شوخی ظاهر می شود فیلسوف در این طرح، با کمال تعجب، افسانه های ازوپ تقریباً هیچ نقشی ندارند. حکایات و لطیفه هایی که ازوپ در "بیوگرافی" خود گفته است در مجموعه "افسانه های ازوپ" که از دوران باستان به دست ما رسیده است و از نظر ژانر کاملاً با آن فاصله دارد. تصویر "برده فریگی" زشت، دانا و حیله گر به شکل تمام شده به سنت جدید اروپایی می رود.

دوران باستان به تاریخی بودن ازوپ شک نمی کرد. لوتر اولین بار در قرن شانزدهم آن را زیر سوال برد. زبان شناسی قرن هجدهم این تردید را ثابت کرد (ریچارد بنتلی)، زبان شناسی قرن نوزدهم آن را به حد افراط رساند: اتو کروزیوس و پس از او رادرفورد ماهیت اسطوره ای ازوپ را با قاطعیتی که مشخصه فرانقد دوران خود بود، تأیید کردند.

میراث

Aesopus moralisatus, 1485

با نام ازوپ، مجموعه‌ای از افسانه‌ها (از 426 اثر کوتاه) به نثر حفظ شده است. ، که از آن به کودکان در مدرسه آموزش داده می شد. یکی از شخصیت‌های آریستوفان می‌گوید: «شما نادان و تنبل هستید، حتی ازوپ را هم یاد نگرفته‌اید. اینها بازگویی های عروضی بود، بدون هیچ تزئین هنری. در واقع، به اصطلاح "مجموعه ازوپ" شامل افسانه هایی از دوره های مختلف بود.

در قرن 3 ق.م. ه. افسانه های او توسط دمتریوس فالروم (حدود 350 - حدود 283 قبل از میلاد) در 10 کتاب ثبت شد. این مجموعه پس از قرن نهم مفقود شد. n ه.

در قرن اول، آزاده امپراتور آگوستوس، فادروس، این افسانه ها را به آیامبیک لاتین ترجمه کرد (بسیاری از افسانه های فادروس منشأ اصلی دارند)، و آوین، در حدود قرن چهارم، 42 افسانه را به شکل مرثیه لاتینی تنظیم کرد. در قرون وسطی، افسانه های آویان، علیرغم سطح هنری نه چندان بالایی که داشتند، بسیار محبوب بودند. نسخه‌های لاتین بسیاری از افسانه‌های ازوپ، با افزودن داستان‌های بعدی و سپس افسانه‌های قرون وسطایی، مجموعه‌ای به نام «رومولوس» را تشکیل دادند. حدود 100 n. ه. بابریوس که ظاهراً در سوریه زندگی می‌کرد و یک رومی الاصل بود، افسانه‌های ازوپ را در ابیات یونانی به اندازه یک هولیامب بیان کرد. آثار بابریوس توسط پلانود (1260-1310) در مجموعه معروف خود گنجانده شد که بر داستان نویسان بعدی تأثیر گذاشت.

ازوپ 150 قبل از میلاد ه. (مجموعه ویلا آلبانی)، رم

علاقه به افسانه های ازوپ به شخصیت او نیز کشیده شد. در غیاب اطلاعات موثق در مورد او، آنها به افسانه متوسل شدند. متکلم فریگیایی که به طور تمثیلی به قدرت‌های موجود اهانت می‌کرد، طبیعتاً مردی بدخلق و عصبانی به نظر می‌رسید، مانند ترزیت‌های هومر، و بنابراین، پرتره ترسیتس، که با جزئیات توسط هومر به تصویر کشیده شده بود، به ازوپ منتقل شد. او را قوزدار، لنگ، با صورت میمونی معرفی کردند - در یک کلام، از همه جهات زشت و درست در مقابل زیبایی الهی آپولو. اتفاقاً او در مجسمه سازی اینگونه به تصویر کشیده شد - در آن مجسمه جالبی که برای ما باقی مانده است.

مارتین لوتر دریافت که کتاب افسانه های ازوپ تنها اثر یک نویسنده نیست، بلکه مجموعه ای از افسانه های قدیمی و جدیدتر است و تصویر سنتی ازوپ ثمره یک «قصه شاعرانه» است.

افسانه های ازوپ به بسیاری از زبان های جهان از جمله توسط افسانه نویسان معروف ژان لافونتن و I.A ترجمه شده است (اغلب تجدید نظر شده است). کریلوف.

در اتحاد جماهیر شوروی، کامل ترین مجموعه افسانه های ازوپ با ترجمه M. L. Gasparov توسط انتشارات Nauka در سال 1968 منتشر شد.

در نقد ادبی غرب، افسانه‌های ازوپ (به اصطلاح «ازوپیک») معمولاً بر اساس کتاب مرجع ادوین پری (به فهرست پری مراجعه کنید)، که در آن 584 اثر عمدتاً بر اساس معیارهای زبان‌شناختی، زمانی و دیرینه‌شناختی نظام‌مند شده‌اند، شناسایی می‌شوند.

چند افسانه

• جدوی سفید
• گاو و شیر
• شتر
• گرگ و جرثقیل
• گرگ و چوپان
• کلاغ ها و پرندگان دیگر
• کلاغ ها و پرندگان
• کلاغ و روباه
• جدو و کبوتر
• کبوتر و کلاغ
• روک و فاکس
• دو دوست و یک خرس
• دو سرطان
• دو قورباغه
• شاخه بز و انگور وحشی
• سگ وحشی
• خرگوش و قورباغه
• زئوس و شتر
• زئوس و شرم
• مار و دهقان
• گراز و روباه
• بز و چوپان
• دهقان و پسرانش
• مرغ و پرستو
• مرغ و تخم مرغ
• کبک و مرغ
• پرستو و پرندگان دیگر
• شیر و الاغ
• شیر و بز
• شیر و پشه
• شیر و خرس
• شیر و موش
• شیر با حیوانات دیگر در حال شکار
• شیر، گرگ و روباه
• شیر، روباه و الاغ
• خفاش
• روباه و لک لک
• فاکس و رام
• روباه و کبوتر
• روباه و هیزم شکن
• روباه و خر
• روباه و انگور
• اسب و الاغ
• شیر و روباه
• قورباغه، موش و جرثقیل
• قورباغه و مار
• موش و قورباغه
• موش شهر و موش روستایی
• هر دو جوجه
• هر دو قورباغه
• آهو
• آهو و شیر
• عقاب و جدو
• عقاب و روباه
• عقاب و لاک پشت
• الاغ و بز
• خر و روباه
• خر و اسب
• خر، روک و چوپان
• پدر و پسران
• طاووس و جدو
• چوپان و گرگ
• جوکر چوپان
• خروس و الماس
• خروس و خدمتکار
• سگ و قوچ
• سگ و گرگ
• سگ و تکه گوشت
• شیر پیر و روباه
• سه گاو نر و یک شیر
• نی و درخت زیتون
• پنج ورزشکار مغرور
• انسان و کبک
• لاک پشت و خرگوش
• مشتری و مار
• مشتری و زنبورها
• بره و گرگ

ادبیات

ترجمه ها

• در مجموعه: "Collection Budé": Esope. افسانه ها Texte établi et traduit par E. Chambry. 5e circulation 2002. LIV, 324 p.

ترجمه های روسی

ازوپ کیست؟ هر کسی که به آثار ادبی آموزنده مانند افسانه علاقه دارد باید پاسخ این سوال را بداند. نویسنده یونان باستان عملاً بنیانگذار این ژانر در نظر گرفته می شود، اما وجود این شخصیت هنوز ثابت نشده است. زندگی نامه او بیشتر از افسانه هایی است که بسیاری از آنها با یکدیگر تناقض دارند تا حقایق قابل اعتماد.

- مرد یا افسانه؟

برای اولین بار، وجود این شخصیت در قرن شانزدهم مورد تردید قرار گرفت، هیچ کس واقعیت زندگی نویسنده یونانی باستان را مورد مناقشه قرار نداد. از آن زمان تاکنون، این بحث متوقف نشده است، دانشمندان به چندین اردوگاه تقسیم شده اند و نسخه های مختلفی از پاسخ به این سوال که ازوپ کیست ارائه می کنند.

طرفداران نظریه ای که تاریخ نگاری نویسنده را تأیید می کند، دلایل زیادی را ذکر می کنند که می تواند وجود او را به طور غیر مستقیم اثبات کند. با این حال ، حتی آنها نمی توانند این واقعیت را انکار کنند که عملاً هیچ چیز در مورد ظاهری که افسانه پرداز Aesop داشت شناخته شده نیست. در زندگی نامه هایی که شخصیت او را بررسی می کند، ویژگی های مختلفی به او داده شده است. حتی یک نسخه محبوب وجود دارد که می گوید این افسانه گوژپشت بود و ظاهری بسیار زننده داشت.

شخصیت حکیم توسط همه نویسندگان تقریباً به یک شکل توصیف شده است. ازوپ با توجه به خصوصیاتش کیست؟ فردی حیله گر، مدبر، دارای ذهن تیز و شوخ طبعی، قادر به فریب دادن هر کسی است. او اغلب دارای ویژگی هایی مانند بدخویی و بدخواهی است. با این حال، این ویژگی ها نیز عملاً توسط حقایق تأیید نمی شوند، تنها با افسانه های باقی مانده.

بیوگرافی نویسنده

ازوپ افسانه‌نویس، اگر به وجود او اعتقاد دارید، در قرن ششم قبل از میلاد متولد شد. تمام افسانه های رایج در مورد منشاء او نشان می دهد که نویسنده در برده داری به دنیا آمده و بزرگ شده است. رایج ترین نسخه می گوید که این مرد دارایی مالک بود که نامش Iadmon بود که بر اساس این نظریه زندگی می کرد این نظریه به لطف مورخ یونانی هرودوت که بر آن اصرار داشت رایج شد.

با فرض صحت اطلاعات هرودوت ازوپ کیست؟ دانشمند استدلال کرد که نویسنده یک آزاده بود که به دست کشیشان دلفی افتاد. در همان زمان، ایادمون بر باج دادن که از خادمان معبد دریافت کرد، اصرار کرد. فرض بر این است که اعدام حکیم با تمسخر او از خدای آپولو مرتبط است، که مردمی که او را می پرستیدند نمی توانستند تحمل کنند.

نسخه دیگری وجود دارد که اصرار دارد که صاحب ازوپ زانتوس بوده و نویسنده در تراکیه متولد شده است. مبنای چنین اظهاراتی مطالعه افسانه های منسوب به قهرمان نیمه افسانه ای و همچنین پردازش اطلاعات ارائه شده توسط هرودوت بود.

آنچه در مورد افسانه ها شناخته شده است

آیا واقعاً مردی به نام ازوپ زندگی می کرد یا این فقط یک افسانه زیبا است؟ او با خلق بیش از 450 افسانه اعتبار دارد. فرض بر این است که آثار به صورت شعری نوشته شده است، اما اصل آن باقی نمانده است. افسانه های ازوپ در قالب بازخوانی به دست معاصران ما رسیده و به نثر ارائه شده است. همچنین اعتقاد بر این است که آنها در اصل از نسلی به نسل دیگر از طریق دهان به دهان سفر می کردند.

اولین کسی که آثار افسانه نویس را در مجلدات ترکیب کرد حداقل دمتریوس فالروم بود. در قرن سوم قبل از میلاد، دمتریوس 10 کتاب را خلق کرد، متأسفانه بیش از 10 قرن پیش گم شدند. علاوه بر این، دانشمندان دیگر شروع به ترجمه افسانه ها به لاتین و نوشتن آنها کردند، به عنوان مثال، Flavius ​​Avianus.

ویژگی های آثار

افکار ازوپ در مورد جهان تأثیر زیادی بر بسیاری از نویسندگانی گذاشت که بسیار دیرتر از شخصیت افسانه ای زندگی کردند. جای تعجب نیست، زیرا او یک جهان کامل را اختراع کرد که ساکنان آن حیوانات، پرندگان و حشرات بودند. از آنجایی که مردم قهرمان آثار نیستند، درس پندآموز حالت تمثیلی به خود می گیرد.

داستان‌های منسوب به افسانه‌نویس با ایجاز، سادگی و اخلاق بی‌پیچیده‌شان مجذوب خود می‌شود. موضوع تمسخر در آنها رذایلی است که مردم تا به امروز نتوانسته اند از آنها خلاص شوند. این به آثار ازوپ ارتباط پایداری می بخشد. نتیجه گیری آموزنده - مشخصه، مشخصه همه افسانه ها بدون استثنا. شخصی که آنها را می خواند مجبور نیست به طور مستقل حدس بزند که شخصیت اصلی دقیقاً کجا اشتباه کرده است.

نویسنده از خوانندگان دعوت می کند تا در مورد رفتار، اعمال، دیدگاه های خود فکر کنند جهان، برای جدا کردن مقادیر واقعی از مقادیر نادرست. نوشته های او برای افراد در هر سنی، از کوچکترین کودکان، مفید است. هنوز هم بهتر است دومی با کمک افسانه های کریلوف با خلاقیت آموزنده آشنا شود.

قطعه های آثار

بسیاری از طرح‌های افسانه‌هایی که ظاهراً توسط ازوپ نوشته شده است برای مردم از دوران کودکی آشنا هستند. کمتر کسی در مورد کودکانی نشنیده است که در جستجوی بیهوده میراث پدرشان، کل تاکستان را کنده اند. درباره روباهی که نه به زور، بلکه با حیله گری و چاپلوسی، غذای زاغ را ربود و پرنده نگون بخت را احمق گذاشت. درباره روباهی که ناتوانی خود را در به دست آوردن انگور در شاخه های بسیار بلند با گفتن اینکه هنوز نرسیده است توجیه کرد. در مورد چگونگی صید کک و آنچه از آن حاصل شد.

تأثیر بر سایر نویسندگان

ازوپ روسی نامی است که به نویسنده ایوان کریلوف داده شده است که حکیم یونان باستان او واقعاً تأثیر عظیمی داشته است. برای قانع شدن در این مورد، فقط باید داستان معروف کلاغ، روباه و پنیر را به خاطر بسپارید و سپس آن را با "اصلی" مقایسه کنید. در واقع، تقریباً تمام طرح های داستان های محبوب کریلوف از آثاری گرفته شده است که از دوران باستان باقی مانده است. این بدان معنا نیست که نویسنده را می توان به سرقت ادبی متهم کرد. این آثار اوست که به زبانی ساده نوشته شده و برای کودکان خردسال ایده آل است و نمونه ای بی عیب و نقص از ژانر مدرن محسوب می شود.

کسانی که افسانه های کریلوف و ازوپ را دوست دارند می توانند به آثار نویسندگان دیگری نیز توجه کنند که به طور فعال از داستان های یونان باستان به عنوان منبع الهام استفاده می کنند. به عنوان مثال، آثار ژان دو لافونتن فرانسوی، ترجمه های "ساده شده" لئو تولستوی.

1 از 8

ارائه با موضوع:ازوپ داستان‌نویس یونان باستان

اسلاید شماره 1

توضیحات اسلاید:

اسلاید شماره 2

توضیحات اسلاید:

اسلاید شماره 3

توضیحات اسلاید:

نمی توان گفت که آیا ازوپ یک شخصیت تاریخی بوده است یا خیر. اولین خبر در مورد او در هرودوت یافت می شود که (دوم، 134) گزارش می دهد که ازوپ برده یادمونی از جزیره ساموس بود، سپس آزاد شد و در زمان آماسیس پادشاه مصر (570-526) زندگی می کرد. قبل از میلاد) و توسط دلفی ها کشته شد. بیش از صد سال بعد دلفی به فرزندان ایادمون باج داد و می نویسد که ازوپ از تراکیه آمده است، و اولین صاحب او زانتوس نامیده می شود. اما این داده ها از داستان قبلی هرودوت از طریق استنباط های غیر قابل اعتماد استخراج شده است (برای مثال، تراکیه به عنوان زادگاه ازوپ از این واقعیت الهام گرفته شده است که هرودوت از ازوپ در ارتباط با هتروا رودوپیس تراسیایی، که برده ایادمون نیز بود، یاد می کند). آریستوفان ("زنبورها"، 1446-1448) قبلاً جزئیاتی را در مورد مرگ ازوپ گزارش می دهد - نقوش سرگردان یک فنجان کاشته شده، که دلیل اتهام او بود، و افسانه عقاب و سوسک که قبل از مرگش توسط او گفته شد. . یک قرن بعد، این بیانیه قهرمانان آریستوفان به عنوان یک واقعیت تاریخی تکرار می شود. افلاطون کمدین (اواخر قرن پنجم) قبلاً به تناسخ پس از مرگ روح ازوپ اشاره می کند. کمدین الکسیس (اواخر قرن چهارم)، که کمدی «ازوپ» را نوشت، قهرمان خود را در برابر سولون قرار می دهد، یعنی او قبلاً افسانه ازوپ را در چرخه افسانه های مربوط به هفت مرد خردمند و پادشاه کرزوس در هم می آمیزد. لیسیپوس معاصر او نیز این نسخه را می دانست و ازوپ را در رأس هفت مرد خردمند به تصویر می کشید.

اسلاید شماره 4

توضیحات اسلاید:

برده داری در زانتوس، ارتباط با هفت حکیم، مرگ بر اثر خیانت کاهنان دلفی - همه این انگیزه ها به پیوندهایی در افسانه بعدی ازوپیایی تبدیل شدند، که هسته اصلی آن در پایان قرن چهارم شکل گرفت. قبل از میلاد مسیح ه. مهم ترین یادگار این سنت «زندگی نامه ازوپ» بود که به زبان عامیانه گردآوری شد و در چندین نسخه باقی ماند. در این نسخه، بدشکلی ازوپ (که توسط نویسندگان اولیه ذکر نشده است) نقش مهمی را ایفا می کند (یک مکان کلیشه ای مرتبط با بردگان) به جای تراکیه به عنوان یک حکیم و شوخی ظاهر می شود فیلسوف در این طرح، با کمال تعجب، افسانه های ازوپ تقریباً هیچ نقشی ندارند. حکایات و لطیفه هایی که ازوپ در "بیوگرافی" خود گفته است در مجموعه "افسانه های ازوپ" که از دوران باستان به دست ما رسیده است و از نظر ژانر کاملاً با آن فاصله دارد. تصویر "برده فریژی" زشت، عاقل و حیله گر به شکل تمام شده به سنت مدرن اروپایی می رود که در تاریخی بودن ازوپ تردیدی نداشت. لوتر اولین بار در قرن شانزدهم آن را زیر سوال برد. زبان شناسی قرن 18 این تردید را ثابت کرد، زبان شناسی قرن 19 آن را به حد نهایی رساند: اتو کروسیوس و پس از او رادرفورد ماهیت اسطوره ای ازوپ را با قاطعیت خاصی که مربوط به فرانقد دوران خود بود، تأیید کردند. نویسندگان فردی امکان وجود نمونه اولیه تاریخی ازوپ را پذیرفتند.

اسلاید شماره 5

توضیحات اسلاید:

اسلاید شماره 6

توضیحات اسلاید:

عقاب و سوسک عقاب در تعقیب خرگوش بود. خرگوش دید که هیچ کمکی برای او نیست و به تنها کسی که برای او آمد - به سوسک سرگین دعا کرد. سوسک او را تشویق کرد و با دیدن یک عقاب در مقابل خود از شکارچی خواست که به کسی که به دنبال کمک او بود دست نزند. عقاب حتی به چنین مدافع ناچیز توجهی نکرد و خرگوش را بلعید. اما سوسک این توهین را فراموش نکرد: او خستگی ناپذیر لانه عقاب را تماشا می کرد و هر بار که عقاب تخم می گذاشت، به ارتفاعات می رفت، آنها را غلت می زد و می شکست. سرانجام، عقاب که هیچ جا آرامش پیدا نکرد، به خود زئوس پناه برد و از او خواست که مکانی آرام برای بیرون آوردن تخم هایش به او بدهند. زئوس به عقاب اجازه داد تا در آغوشش تخم بگذارد. سوسک که این را دید، یک گلوله سرگین جمع کرد، به سمت زئوس پرواز کرد و توپ خود را در آغوش او انداخت. زئوس ایستاد تا سرگین را از بین ببرد و به طور تصادفی تخم های عقاب را رها کرد. آنها می گویند که از آن زمان به بعد، عقاب ها در زمانی که سوسک های سرگین بیرون می آیند، لانه نمی سازند.

اسلاید شماره 7

توضیحات اسلاید:

نقل قول های حکیمانه از ازوپ قدردانی نشانه اشرافیت روح است. آنها می گویند که چیلو از ازوپ پرسید: "زئوس چه می کند؟" ازوپ پاسخ داد: او بالا را پایین می‌آورد و پست را بالا می‌برد، اگر کسی دو چیز را مستقیماً متضاد با هم انجام دهد، قطعاً در یکی از آنها شکست می‌خورد کار زمان خاص خود را دارد گنج واقعی برای مردم - توانایی کار.

اطلاعات بیوگرافی در مورد ازوپ افسانه ای است. به عنوان مثال، در اینجا اطلاعاتی در مورد او توسط فرهنگ لغت دایره المعارف روسیه ارائه شده است.

ازوپ، افسانه‌نویس یونانی باستان قرن ششم قبل از میلاد، خالق این افسانه می‌دانست. افسانه ها ازوپ را به عنوان یک احمق مقدس، یک حکیم عامیانه (در کسوت برده ای لنگ) به تصویر می کشند که بی گناه از یک صخره پرتاب شده است. توطئه های تقریباً تمام افسانه های شناخته شده در دوران باستان ("افسانه های ازوپ") به ازوپ نسبت داده شد که توسط بسیاری از افسانه ها - از Phaedrus و Babrius گرفته تا J. Lafontaine و I.A.

فرهنگ لغت دایره المعارف بروکهاوزن و افرون اطلاعات کامل تری را ارائه می دهد.

ازوپ بنیانگذار افسانه "ازوپیایی" است که به نام او نامگذاری شده است. طبق قدیمی ترین افسانه، او در اواسط قرن ششم زندگی می کرد. قبل از میلاد، برده جادمون سامی بود و در دلفی به مرگ خشونت آمیز مرد. بعداً آسیای صغیر وطن او نامیده شد که کاملاً قابل قبول است ، زیرا ماهیت نام او با این امر سازگار است. مرگ او در دلفی با افسانه ای آراسته شد: در حالی که در دلفی بود با تهمت های خود چندین شهروند را علیه خود برانگیخت و تصمیم گرفتند او را مجازات کنند. برای انجام این کار، آنها یک فنجان طلایی را از ظروف معبد دزدیدند، مخفیانه آن را در کوله پشتی ازوپ گذاشتند و سپس زنگ خطر را به صدا درآوردند. دستور داده شد که حجاج را تفتیش کنند، جام بر روی ازوپ پیدا شد و او مانند کفرگو سنگسار شد. سال ها بعد کشف معجزه آسایی از بی گناهی ازوپ به دنبال داشت. اولاد قاتلان او مجبور به پرداخت جریمه شدند که نوه آن جادمون که ارباب او بود برای دریافت آن آمد.

در مورد افسانه ازوپ، باستانها با این نام به معنای داستانی بودند که در آن شخصیت ها حیوانات و سایر موجودات و اشیاء گنگ بودند. نوع دیگر افسانه سیباریتی بود که در آن مردم اجرا می کردند. علاوه بر این، افسانه های لیبیایی، مصری، قبرسی، کاریانی و کیلیکیایی نیز وجود داشت. محلات نام برده همه در حومه جهان یونان قرار دارند. این در ارتباط با این واقعیت است که اغلب مورد توجه قرار می گیرد که آثار ادبیات عامیانه دقیقاً در حومه ها بهتر حفظ می شوند و توجهات را زودتر به خود جلب می کنند ، جایی که تضاد با سایر ملیت ها باعث می شود که برای گنجینه افسانه های ملی ارزش بیشتری قائل شویم در ازوپ فریجی به سادگی جمع آوری و بازگو کننده افسانه های یونانی است. محبوبیت او دلیلی بود که هر افسانه ای با ماهیت "ازوپیک" به او نسبت داده می شد. دلایلی وجود دارد که باور کنیم در عصر آریستوفان در آتن مجموعه ای مکتوب از افسانه های ازوپ شناخته شده بود که از آنها در مدرسه به کودکان آموزش می دادند. یکی از شخصیت‌های آریستوفان می‌گوید: «تو نادان و تنبلی، حتی ازوپ را هم یاد نگرفتی!» اینها بازگویی های عروضی بود، بدون هیچ تزئین هنری. مجموعه ای از افسانه های ازوپ به نثر در پایان قرن چهارم گردآوری شد. دیمیتری فالرسکی از دوران باستان تنها اقتباس های شعری آزاد بابریوس به یونانی، فیدروس و آوینوس به لاتین به دست ما رسیده است. همان بازخوانی‌های نثر خشکی که در دست نوشته‌ها با عنوان «افسانه‌های ازوپ» عنوان می‌شود، همگی در قرون وسطی جمع‌آوری شده‌اند. علاقه به افسانه های ازوپ به شخصیت او نیز کشیده شد. در غیاب اطلاعات موثق در مورد او، آنها به افسانه متوسل شدند. او را قوزدار، لنگ، با چهره میمون معرفی کردند - در یک کلام، از همه جهات زشت و درست در مقابل زیبایی الهی آپولو. در قرون وسطی، زندگینامه ای حکایتی از ازوپ در بیزانس ساخته شد که مدتها به عنوان منبع اطلاعات قابل اعتماد در مورد او پذیرفته شد. Aesop در اینجا به عنوان یک برده نشان داده می شود که تقریباً به هیچ قیمتی فروخته می شود، دائماً توسط برده ها، سرپرستان و اربابان مورد آزار و اذیت قرار می گیرد، اما می تواند با موفقیت از متخلفان خود انتقام بگیرد. این بیوگرافی نه تنها از سنت اصیل ازوپ سرچشمه نمی گیرد - حتی منشأ یونانی هم نداشت. زندگی نامه ازوپ محبوبیت زیادی پیدا کرد و در اوایل به بسیاری از زبان ها ترجمه شد.

محقق انگلیسی G.K Chesterton بر این باور است که اگر ازوپ وجود داشت، پس او آشکارا یک برده فریجی بود، یا حداقل فردی بود که سزاوار کلاه فریجیایی آزادی نبود. او در حدود قرن ششم قبل از میلاد زندگی می کرد، در زمان همان کرزوس که داستانش احساس تحسین و بی اعتمادی را در ما برمی انگیزد.

همچنین داستان هایی وجود دارد که ازوپ ظاهراً یک آدم بداخلاق و بد دهان بود. داستان هایی که توضیح می دهند، اما به هیچ وجه توجیه نمی کنند، رفتار کسانی که او را به ورطه عمیق در دلفی رانده اند. با این حال، کسانی که افسانه های او را می خوانند، خودشان قضاوت کنند که او چه گناهی داشت: زشتی و بی اعتنایی یا برعکس، اخلاق و تقوا. ازوپ می تواند تخیلی باشد، مانند عمو ریموس، اما می تواند واقعیت نیز باشد، مانند عمو ریموس. از این گذشته ، واقعاً شناخته شده است که در قدیم آنها می توانستند در برابر بردگان تعظیم کنند ، همانطور که در برابر ازوپ تعظیم می کردند ، یا آنها را دوست داشتند ، همانطور که عمو رموس را دوست داشتند. کنجکاو است که هر دو برده بزرگ بهترین داستان هادر مورد حیوانات و پرندگان نوشت.

هرودوت ادعا کرد که ازوپ در قرن ششم قبل از میلاد می زیسته است. و برده بود و پلوتارک گفت که ازوپ در قرن ششم قبل از میلاد زندگی می کرد. و مشاور کرزوس پادشاه افسانه ای لیدیا بود. و زندگی نامه نویس مصری قرن اول میلادی. ادعا می کند که ازوپ در جزیره ساموس برده بود، سپس از ارباب خود آزادی گرفت و به بابل رفت، جایی که با لیکورگوس قانونگذار افسانه ای اسپارتی ملاقات کرد و از او معماهایی پرسید و در دلفی با مرگ او روبرو شد - اطلاعاتی وجود دارد که او کشته شده است. .

همانطور که می بینیم، هیچ منبع موثقی در مورد زندگی ازوپ وجود ندارد (به پیوندها توجه کنید: طبق قدیمی ترین افسانه اعتقاد بر این است). ممکن است ازوپ چیزی بیش از یک نام ساختگی نباشد.